Ο Κώστας Χατζής γεννήθηκε στην στην πόλη της Λιβαδειάς στις 13 Αυγούστου του 1936 και ανήκει στην φυλή των ROM. Προέρχεται από μουσική οικογένεια καθώς ο παππούς του ο Κώστας Καραγιάννης από το γένος της μητέρας του ήταν ένας από τους διασημότερους δημοτικούς κλαρινίστες την εποχή του στην Ελλάδα, και ο πατέρας του Ευάγγελος Χατζής ήταν δεξιοτέχνης στο Σαντούρι...
Ο Κώστας Χατζής είναι ένας από τους πιο γνωστούς κλασικούς Έλληνες συνθέτες και ερμηνευτές και ως επί το πλείστον ερμηνευτής της μπαλάντας.
Δημιούργησε ένα δικό του στιλ μουσικής με την κιθάρα του το οποίο ήταν πρωτοποριακό για τα δεδομένα της χώρας του τη δεκαετία του 60 και μέχρι σήμερα παραμένει μοναδικός στο είδος του.
Πολλά από τα ερωτικά του τραγούδια έχουν μείνει διαχρονικά σημειώνοντας ιδιαίτερες και μοναδικές πωλήσεις σε χρυσούς και πλατινένιους δίσκους οι οποίοι φτάνουν γύρω στους 30.
Ο δίσκος που έμεινε στην ιστορία για τα Ελληνικά δεδομένα πωλήσεων ήταν το Ρεσιτάλ στον οποίο συμμετείχε η Μαρινέλα ο οποίος έφτασε το 1.000.000 πωλήσεις και μέχρι σήμερα ανατυπώνετε.
Πέρα από τις προσωπικές του επιτυχίες ο Κώστας Χατζής συνεργάστηκε και με τους μεγάλους μουσουργούς της χώρας του όπως Θεοδωράκη, Χατζηδάκι, Πλέσσα, Ξαρχάκο, Χατζηνάσιο, Σπανό, Τόκα και άλλους!
Ο Κώστας Χατζής ξεχώρισε πέρα από τα ερωτικά, για τα κοινωνικά αντιπολεμικά και αντιρατσιστικά τραγούδια του, αφιερώνοντας ολόκληρους θεματικά δίσκους γι' αυτά τα θέματα.
Σε μια περιοδεία του στην Αμερική ο τότε Πρόεδρος Τζίμι Κάρτερ τον κάλεσε στον Λευκό Οίκο στο Οβάλ γραφείο για να τον γνωρίσει και τον συνεχάρη...!
ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΩΣΤΑ ΧΑΤΖΗ:
Από το 1956 γράφω αυτό το είδος μπαλάντας και η αιτία ήταν όχι μια η δυο, αλλά πολλές. Η βασική αιτία ήταν ότι άνηκα σε μειονότητα και αυτό το ένοιωσα για πρώτη φορά όταν πήγα σχολείο.
Πρόσεξα πως με ξεχώρισαν όχι όμως από μίσος, αλλά από άγνοια και μεγαλώνοντας συνέβησαν γεγονότα, που με έκαναν να θέλω να τα καταγγείλω και να αναφερθώ στα ανθρώπινα δικαιώματα, αν και τότε δεν γνώριζα αυτό το νόμο που είχε αναφερθεί το 1918 από την κοινωνία των εθνών, αλλά εγώ με τις λίγες γνώσεις, έλεγα πως ο θεός στέλνει τον ήλιο και τη βροχή για δίκαιους και άδικους, άρα είχα κι εγώ μερίδα από τη ζωή ό,τι κι αν ήμουνα μαύρος, άσπρος, γύφτος η....
Έτσι από τότε μέχρι σήμερα καταγγέλλω την πολιτεία που δεν έσκυψε ποτέ πάνω από τα προβλήματα αυτών των ανθρώπων και τους αφήνει να κάνουν όλες τις μορφές εγκλημάτων και αναφέρομαι με άμεσο η έμμεσο τρόπο στα ανθρώπινα δικαιώματα και καθήκοντα η αυτοσαρκάζομαι και μπορώ πιο εύκολα να προσεγγίζω τα αυτιά ανθρώπων που ίσως να μην γνωρίζουν πως συμβάλλουν στην αδικία η σε κάποια άλλη μορφή πόνου ψυχικού του συνανθρώπου τους.
Τραγούδησα και τραγουδώ τον έρωτα που είναι η επέκταση της αγάπης, τραγούδησα και τραγουδώ τα κοινωνικά θέματα που δημιουργεί το παγκόσμιο αποτυχημένο σύστημα που έχει μεταφέρει τη διάρρηξη της επικοινωνίας των ανθρώπων (εφαρμόζοντας έτσι το διαίρει και βασίλευε), αλλά τραγούδησα και τον δημιουργό, την δημιουργία του την εκτίμηση σ' αυτά και την ελπίδα για ένα ευτυχισμένο αύριο εδώ στο πρόσωπο της γης.
Ακόμα κι αν χάσω την φωνή μου, μέσα μου θα τραγουδώ τα ίδια πράγματα ώσπου να φύγω απ τη ζωή.
Ευχαριστώ όλους αυτούς που συνέλαβαν και έγραψαν και με τη φωνή μου είπαν αυτά που ήθελαν και αυτοί. Ευχαριστώ όλους αυτούς, που με βοήθησαν να φωνάζω αυτά που είχα στην καρδιά μου και δεν είχα το όπλο της πένας για να τα γράψω εγώ, αλλά είχα τη δική τους αγάπη και συμπαράσταση να δεχτούν να γράψουν και να φωνάξουν μαζί μου και ακόμα επιμένουν.
Ευχαριστώ
Κώστας Χατζής
(Πηγή: www.alexandroshatzis.com)
