-Πες μας κατηγορούμενε, τι έγινε το μοιραίο βράδυ;
-Το λοιπόν, κύριε δικαστά, βλέπω την μαντμουαζέλ στο πάρκο και τη ρωτάω: 'είσαι για μια βόλτα;', 'αμέ' μου λέει και την πηγαίνω στο πάρκο. Εκεί, περνάει από μπροστά μας ένας κολουρτζής.
-Μανούλι, θες κολούρι, την ερωτάω.
-Όχι Μητσάρα μου, με απαντάει.
-Φίναααα!
Μετά από εκεί πάμε παραλία μεριά να ακούσουμε τα κύματα να πλατσουρίζουν, πέρα δώθε.
Εκεί παραπέρα ήταν ένας κολουρτζής.
-Μανούλι, θες κολούρι, την ερωτάω.
-Όχι Μητσάρα μου, με απαντάει.
-Καλώς!
Καθότι πρώτο ραντεβού κύριε πρόεδρε, και ο Μητσάρας, τουτέστιν εγώ, είναι ρομαντικός τύπος, είπαμε να πάμε μια βαρκάδα. Εκεί που νοικιάσαμε τη βάρκα περνούσε ένας κολουρτζής.
-Μανούλι, θες κολούρι, την ερωτάω.
-Όχι Μητσάρα μου, με απαντάει.
-Ξηγημένα!
Ξανοιγόμαστε, λοιπόν, κανά δυο μίλια στο πέλαγο, κύριε πρόεδρε και τι μου λέει;
-Τι σου λέει άνθρωπέ μου;
-Μητσάρα, θέλω κολούρι.
Ε! Την γα--- κύριε πρόεδρε ή δεν την γα----???????
