Κάθε πρωί εκεί.μα τι λέω; Να ταν μονάχα το πρωί όποτε και να γύρω το κεφάλι πίσω από την κουρτίνα, η σκιά της στέκεται γαντζωμένη στα ρετάλια των παραθυρόφυλλων...
Με το βλέμμα παγωμένο και ορθάνοιχτο, τα αυτιά-ραντάρ έτοιμα να καταβροχθίσουν κάθε ψίθυρο της σκέψης.
Ναι. ήταν εκείνη που μετέδιδε τα νέα πριν καν δημιουργηθούν στην πολυκατοικία, στην γειτονιά, στον κόσμο ολάκερο..!Και αν κάποια στιγμή, λέμε τώρα, αν κάποια στιγμή κάποιος κάπου κάποτε την ρωτούσε τι κάνει, εκείνη απαντούσε με φωνή ψιλή:«ΌλαΘέλω να τα ξέρω όλα Όχι επειδή είμαι κουτσομπόλα Δεν το κάνω από κακό Θέλω να ’χω υλικό Κι ας μου τρώει η περιέργεια τη σόλα
Όλα Λες κι οι τοίχοι έχουν κόλλα Και κολλάω εγώ τ’ αυτί Τι είπε αυτός και τι είπ’ αυτή»
Δεν τολμούσες να βγεις από το σπίτι. Θυμάμαι τότε που η Κατερίνα από απέναντι βγήκε το πρώτο της ραντεβού σε ηλικία τριάντα ετών. Ναι η αλήθεια είναι ότι είχε αργήσει, μα ο κόσμος ήταν αλλιώς τότε.
«Τι κάνει; Ποιος είναι αυτός; Μικρή κοπέλα και τριγυρνά μονάχη στους δρόμους επτά η ώρα το βράδυ… (Τι να πρώτο-σχολιάσεις. το μικρή στα τριάντα ή την ώρα;)
«Ποια πόρτα άνοιξε Ποια σκάλα έτριξε, Ποιος έτρεξε, Τι έτρεξε, Ποια πόρτα άνοιξε, Και ποιο κουβάρι έμπλεξε».Δεν άφηνε την πνοή σου να ανασάνει και μιλούσε για τις κινήσεις που θα έκανες. πριν καν κουνήσεις το μυαλό σου, πριν εκείνο μεταδώσει την εντολή για να κουνήσεις τα πόδια σου. Το στόμα της παραμιλούσε και έραβε την μοίρα σου,Να την πεις κουτσομπόλα;
Το πιο τραγικό ίσως και να ήταν η μπουγάδα, δεν ξέρω αν τα μεταξωτά βρακιά θέλαν επιδέξιους κώλους τότε, μα σίγουρα ήταν κάτι που την απασχολούσε.!Ποια πήγε κι άπλωσε τα ρούχα στην ταράτσα; Ε;Αχ εκείνα τα ταγιέρ που έκρυβαν την κατινιά της πόσο σιωπηλή την έκαναν και αγία…
Εάν για τον παράδεισο φτάνανε νούμερα επτά, τότε εκείνης της περίσσευαν έξι!
Έξι πατώματαΤι μαγειρέψαν Ποιοι δώσαν δικαιώματαΠώς τα βολέψανεΤι χάψανΤι χορέψανε
Βρε μπας και είμαι καταβάθος μια κυράτσα;Διότι…ΌλαΘέλω να τα ξέρω όλαΔεν με νοιάζει αυτή η φρατζόλαΤο δικό μου το ψωμίΕίναι η κάθε μια στιγμήΠου θα λύσω τα μυστήριά τους.
ποια πήγε κι άπλωσε τα ρούχα στην ταράτσα!
(Μην πεις … μην πεις!)
Η Άννα Παναγιωτοπούλου στο ρόλο της .«κουτσομπόλας», από τη θεατρική παράσταση του Σταμάτη Κραουνάκη «Αυτά που κάψαν το σανίδι».Το τραγούδι «Η κουτσομπόλα» είναι απο την παράσταση «Το έκτο πάτωμα» (1991).
Στίχοι: Λίνα Νικολακοπούλου
Μουσική: Σταμάτης Κραουνάκης
Πρώτη εκτέλεση: Άννα Παναγιωτοπούλου... mousiki
Με το βλέμμα παγωμένο και ορθάνοιχτο, τα αυτιά-ραντάρ έτοιμα να καταβροχθίσουν κάθε ψίθυρο της σκέψης.
Ναι. ήταν εκείνη που μετέδιδε τα νέα πριν καν δημιουργηθούν στην πολυκατοικία, στην γειτονιά, στον κόσμο ολάκερο..!Και αν κάποια στιγμή, λέμε τώρα, αν κάποια στιγμή κάποιος κάπου κάποτε την ρωτούσε τι κάνει, εκείνη απαντούσε με φωνή ψιλή:«ΌλαΘέλω να τα ξέρω όλα Όχι επειδή είμαι κουτσομπόλα Δεν το κάνω από κακό Θέλω να ’χω υλικό Κι ας μου τρώει η περιέργεια τη σόλα
Όλα Λες κι οι τοίχοι έχουν κόλλα Και κολλάω εγώ τ’ αυτί Τι είπε αυτός και τι είπ’ αυτή»
Δεν τολμούσες να βγεις από το σπίτι. Θυμάμαι τότε που η Κατερίνα από απέναντι βγήκε το πρώτο της ραντεβού σε ηλικία τριάντα ετών. Ναι η αλήθεια είναι ότι είχε αργήσει, μα ο κόσμος ήταν αλλιώς τότε.
«Τι κάνει; Ποιος είναι αυτός; Μικρή κοπέλα και τριγυρνά μονάχη στους δρόμους επτά η ώρα το βράδυ… (Τι να πρώτο-σχολιάσεις. το μικρή στα τριάντα ή την ώρα;)
«Ποια πόρτα άνοιξε Ποια σκάλα έτριξε, Ποιος έτρεξε, Τι έτρεξε, Ποια πόρτα άνοιξε, Και ποιο κουβάρι έμπλεξε».Δεν άφηνε την πνοή σου να ανασάνει και μιλούσε για τις κινήσεις που θα έκανες. πριν καν κουνήσεις το μυαλό σου, πριν εκείνο μεταδώσει την εντολή για να κουνήσεις τα πόδια σου. Το στόμα της παραμιλούσε και έραβε την μοίρα σου,Να την πεις κουτσομπόλα;
Το πιο τραγικό ίσως και να ήταν η μπουγάδα, δεν ξέρω αν τα μεταξωτά βρακιά θέλαν επιδέξιους κώλους τότε, μα σίγουρα ήταν κάτι που την απασχολούσε.!Ποια πήγε κι άπλωσε τα ρούχα στην ταράτσα; Ε;Αχ εκείνα τα ταγιέρ που έκρυβαν την κατινιά της πόσο σιωπηλή την έκαναν και αγία…
Εάν για τον παράδεισο φτάνανε νούμερα επτά, τότε εκείνης της περίσσευαν έξι!
Έξι πατώματαΤι μαγειρέψαν Ποιοι δώσαν δικαιώματαΠώς τα βολέψανεΤι χάψανΤι χορέψανε
Βρε μπας και είμαι καταβάθος μια κυράτσα;Διότι…ΌλαΘέλω να τα ξέρω όλαΔεν με νοιάζει αυτή η φρατζόλαΤο δικό μου το ψωμίΕίναι η κάθε μια στιγμήΠου θα λύσω τα μυστήριά τους.
ποια πήγε κι άπλωσε τα ρούχα στην ταράτσα!
(Μην πεις … μην πεις!)
Η Άννα Παναγιωτοπούλου στο ρόλο της .«κουτσομπόλας», από τη θεατρική παράσταση του Σταμάτη Κραουνάκη «Αυτά που κάψαν το σανίδι».Το τραγούδι «Η κουτσομπόλα» είναι απο την παράσταση «Το έκτο πάτωμα» (1991).
Στίχοι: Λίνα Νικολακοπούλου
Μουσική: Σταμάτης Κραουνάκης
Πρώτη εκτέλεση: Άννα Παναγιωτοπούλου... mousiki